ଆହେ ନୀଳାଚଳ ନାୟକ

ଭକ୍ତକବି ଦୀନକୃଷ୍ଣ ଦାସ

ଆହେ ନୀଳାଚଳ ନାୟକ

ଦୀନ ଅକିଞ୍ଚନ ସୁଖଦାୟକ ।।

ଚନ୍ଦ୍ରକାନ୍ତି ଜିଣି କମନୀୟ ଠାଣି

କଳା କଳେବର କି ଜକଜକ

ଆର୍ତ୍ତୀ ଜନଙ୍କର ଆର୍ତ୍ତ ବିଧ୍ୱଂସନେ

ମହାବାହୁ ପ୍ରସାରିଛ କାଳକ ।୧।

ଧବଳା କମଳ ନୟନ ଯୁଗଳ

ଚାହାଣି ଭଙ୍ଗିମା ତ ଅତିରେକ ।

ଦଶନ ବସନ ରଙ୍ଗିମା ଅତୁଳ

ପ୍ରସନ୍ନମୟଶ୍ରୀକଳା ଶ୍ରୀମୁଖ ।୨।

କପାଳରେ ସୁନା ଚିତା ସୁଶୋଭିତା

ତହିଁକି ପୁଣି କସ୍ତୁରୀ ତିଳକ ।

ଚନ୍ଦନର ବିନ୍ଦୁ କି ସେ ବାଳଇନ୍ଦୁ

ଅତ୍ୟନ୍ତ ଘଟଣ ସେ ତ୍ରିପୁଣ୍ଡକ ।୩ ।

ଶ୍ରବଣ ଯୁଗଳେ ମକର କୁଣ୍ଡଳ

ଖେଳଇ ସେ ଗଣ୍ଡମଣ୍ଡଳ ପାଖ ।

କରରେ କଚଟି କଙ୍କଣ ବାହୁଟି

ହୃଦୟରେ ବ୍ୟାଘ୍ରନଖୀ ପଦକ ।୪।

କଣ୍ଠେ ବିଲମ୍ବିତ ମଣିମୟ ହାର

କଉସ୍ତୁଭଦୀପ୍ତିମନ୍ତ ଝଲକ ।

କଳିତ ଲଳିତବାସବନମାଳ

ବୈଜୟନ୍ତିମାଳାଆଜାନୁତକ ।୫।

କଷ୍ଟ ଦୁଷ୍ଟ ବିନାଶକ ଶ୍ରୀଆୟୁଧ

ଶଙ୍ଖ କମଳ ସୁଦର୍ଶନ ଚକ୍ର ।

କଟି କି ଶୋଭଇ କନକ କିଙ୍କିଣୀ

ତହିଁ ରାଜେ ପୀତପଟ ଝଟକ ।୬।

କିବା ଦେବା ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଣା କଟାକ୍ଷ

କୋଟି ମଦନରୁ ଧନୁଶାୟକ ।

ମୋହନ ବେଶକୁ ଭକ୍ତେ ଦେଖୁ ଦେଖୁ

ସର୍ବାଙ୍ଗରେ ଜାତ ହୁଏ ପୁଲକ ।୭।

ଭଣେ ଦୀନକୃଷ୍ଣ ହୋଇଣ ସତୃଷ୍ଣ

ଅରୁଣ-ପଙ୍କଜ ଚରଣ ରଙ୍କ ।

ବଳୀୟାର ଭୁଜ ଛାୟା ତଳେ ପ୍ରଭୁ

ଆହ୍ଲାଦ ହୃଦୟେ ଦାସକୁ ରଖ ।୮।